Í Guigal víngerðinni þá fengum við grunnútgáfu af smakki. Allt í lagi með það. Í smakksetrinu er mjög flott safn sem tengist víngerð á alls konar hátt. Við vorum mættir nokkuð tímanlega fyrir smakkið og brugðum okkur inn á vínekru sem Guigal á. Þar var fólk að vinna við að binda upp syrah vínvið. Mjög áhugavert að fylgjast með því.

Lítil en mjög skemmtileg víngerð, sem Stéphane er með einhverjar tengingar við, var svo heimsótt næst á eftir Guigal. Við höfðum smakkað eitt vín frá þessari víngerð áður, í síðasta jólavínsmakki. Það hafði komið vel út. Þessi heimsókn var ekki síður skemmtileg.

Síðasta heimsóknin á fyrsta degi smakksins var til Pierre Gaillard. Hann byrjaði á því að arka með okkur hring um vínekrurnar, sem eru í mjög fjölbreyttu landslagi. Byrjuðum sjálft smakkið á að bragða á nokkrum hvítvinum beint úr tönkum. Að því loknu byrjaði svo hefðbundið smakk. Þetta varð svo heljarinnar smakk því Pierre ætlaði aldrei að hætta að draga fram flöskur. Mjög skemmtilegt, fjölbreytt og fróðlegt smakk.

Ég veit ekki hvernig Stéphane fór að því að útvega þetta smakk en það var ótrúlega flott. Okkur var fyrst ekið upp á Hermitage hæðina þar sem við skoðuðum ekrur Chapoutier vínhússins. Þær liggja margar hverjar vel og útsýnið er frábært. Í smakkinu voru svo tosaðir út allir takkarnir, eins og orgelleikarar myndu segja. Tvö af allra flottustu vínum ferðarinnar komu fram þarna.

Þessi heimsókn var mjög fróðleg og skemmtileg. Vínparanirnar við mismunandi súkkulaðitegundir voru mjög misjafnar. Sumar heppnuðust vel aðrar ekki eins. Það var hins vegar mjög fróðlegt að sjá hvernig súkkulaði verður til frá kakóbaun í pakka. Ég vissi næstum ekkert um þetta ferli fyrir heimsóknina. Var fróðari eftir.

Þetta var nú alveg áreiðanlega undarlegasta heimsókn ferðarinnar. Þegar við mættum á svæðið þá kom í ljós að það var enginn til að taka á móti okkur. Þarna var einhver kona sem sá um aðra hluti en smakk og hún harðneitaði að koma eitthvað nálægt slíkum hlutum. Nú veit ég ekki hvort þetta var einhverjum veikindum eða öðrum forföllum að kenna að enginn var til að taka á móti okkur en lendingin var sú að Stéphane sótti flöskur eftir því sem smakkinu miðaði áfram ásamt því að við fengum í hendur möppu með upplýsingum um vínin. Þetta var semsagt DIY smakk. Fyrsta skipti sem ég lendi í slíku. Einn af aðalpunktum í upplýsingamöppunni var að Sarkozy fyrrum forseti Frakklands hefði komið í heimsókn á búgarðinn. Ég hefði nú þagað yfir því. Við fengum svo í lokin að hitta víngerðarmanninn. Það var nú besti partur heimsóknarinnar.

Önnur heimsókn á þriðja degi var til Domaine du Grand Montmirail sem á líka Les Hauts de Mercurol. Fengum þarna ágætis viðtökur. Vínin voru góð og umhverfið stórfenglegt.

Síðasta heimsóknin á þriðja degi var til þessa vínhúss. Ég hafði aldrei heyrt talað um það áður og væntingarnar voru ekkert skrúfaðar hátt upp. Kom svo í ljós að þarna voru gerð frábær vín. Þessi heimsókn var með þeim allra bestu í allri ferðinni og voru þær nú margar góðar.

Heimsókn til Janasse var ein af uppástungum sem ég sendi inn þegar var verið að undirbúa ferðina. Ég var mjög spenntur því þetta er mjög hátt skrifað vínhús. Kom svo í ljós að heimsóknin stóð alveg undir væntingum. Virkilega fróðleg og þarna eru svo sannarlega gerð góð vín.

Önnur heimsóknin á fjórða degi var til Clos du Caillou. Ég hafði líka stungið upp á að heimsækja þetta hús. Ég var álíka spenntur fyrir þessari heimsókn og fyrir heimsókninni til Janasse. Í stuttu máli sagt þá var Janasse flott. Clos du Caillou enn flottara. Mjög sáttur við báðar þessar heimsóknir.

Lokaheimsóknin á fjórða og síðasta degi eiginlegs vínsmakks kom nú til fyrir rælni. Við höfðum tíma og ákváðum að skoða vínsafn í Châteauneuf-du-Pape. Fróðlegt safn og svo kom í ljós að innifalið í aðgöngumiðanum var smakk á vínum Brotte vínhússins. Það er hægt að mæla með safninu og smakkið í lokin var góð búbót.